Την έπνιγαν όλα. Τα πάντα. Ακόμα και τα ρούχα που φορούσε... Αν μπορούσε, θα τα πετούσε από πάνω της όλα. Να αισθανθεί ελεύθερη.

Όλα της έφερναν "πνιγμό" που δυνάμωνε στο λαιμό της. Στο κεφάλι της. Ο θόρυβος που ακουγόταν δίπλα της από τα αυτοκίνητα της έφερνε πόνο στο κεφάλι...

Με το ένα χέρι στον τοίχο, το άλλο να βγάζει το παλτό. Έμεινε εκεί καρφωμένη για αρκετή ώρα, κοιτάζοντας γύρω της απελπισμένα, μήπως φανεί κανείς να την βοηθήσει... Σκοτάδι γύρω, δεν υπήρχε ψυχή...

Κρίση πανικού, διέγνωσε ο ψυχίατρος... Άγχος... προχωρημένο άγχος...

Έζησε πολλά χρόνια με τις κρίσεις πανικού, παλεύοντάς τες, με ψυχοθεραπεία και φάρμακα. Κάνοντας μια δουλειά σκληρή, απαιτητική, όπως αυτή του δημοσιογράφου, του ελεύθερου ρεπόρτερ.

Η ιστορία της περιγράφεται χωρίς καμία προκατάληψη στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας. Χωρίς να κρύβει τίποτε απολύτως. Ξεγυμνώνεται εντελώς.

Ο αγώνας της ήταν μοναχικός και σκληρός. Ουσιαστικά, πάλευε με τον εαυτό της.

Τι έγινε όμως στο τέλος;

- Το βιβλίο προτάθηκε δύο φορές για το βραβείο Ακαδημίας Αθηνών από τον ακαδημαϊκό Καθηγητή Φιλοσοφίας, κο Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο

ISBN 978-618-5253-19-6
Διαστ.: 14,5 x 21, 252 σελ.