“Τελικά, ας δούμε κι εκείνο το αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Εκείνος που επέζησε πρόλαβε να μας αποκαλύψει την αιτία του πριν πεθάνει. Είπε ότι ο οδηγός έχασε τον έλεγχο ενώ πήγαιναν με μεγάλη ταχύτητα, στην προσπάθειά του να διώξει μια σφήκα που είχε μπει από το παράθυρο κι έκοβε βόλτες βουίζοντας γύρω από το κεφάλι του.”
“Παρά λίγο να είχε συμβεί και σε μένα αυτό κάποτε.”
Αγνοώντας το σχόλιο, ο Γουλφ συνέχισε: “Το βάρος μιας σφήκας είναι κάτι λίγα γραμμάρια. Σε σύγκριση μ’ ένα ανθρώπινο πλάσμα, το μέγεθος μιας σφήκας είναι ελάχιστο, η δύναμή της αμελητέα. Ο μοναδικός της οπλισμός είναι μια μικροσκοπική σύριγγα που περιέχει ένα σταγονίδιο από ερεθιστικό μυρμηκικό οξύ. Στο συγκεκριμένο περιστατικό, η σφήκα δεν το χρησιμοποίησε καν. Παρ’ όλα αυτά, η σφήκα εκείνη σκότωσε τέσσερις πελώριους ανθρώπους και μετέτρεψε ένα μεγάλο, ισχυρό αμάξι σ’ ένα σωρό από παλιοσίδερα.”
“Πιάνω το νόημα, αλλά πού εμπλέκομαι εγώ;”
“Εδώ ακριβώς”, απάντησε ο Γουλφ. “Θέλουμε να γίνεις μια σφήκα.”
15x21 cm, 280 σελ.